Temel askerliğini yapıyormuş. Bölükte kırk ere izin vermişler. Geç kalırlarsa çadır hapsi var, ancak iyi bir mazeretleri olursa affedilecekler. Kırk kişiden otuz dokuzu da geç kalmış, hep ayni mazeret:
– Atla istasyona celeydum. At çatladi, tren kaçtı, geç kaldum.
Derken kırkıncı da tamamlanmış, Temel e sıra gelmiş.
– Senin de mi atin çatladı, diye sormuşlar.
– Hayır, demiş. Yoldaki otuz dokuz at leşini geçemedum.
Okyanus sakin, güneş pırıl pırıl parlıyordu. Moana, Motunui Adası’ndaki evinden sabah erken kalkmış, kıyıya inmişti. Ruhunda her zaman olduğu gibi bir merak,…
Bir zamanlar, gökyüzünün en derin noktalarında parlayan, küçük ama güçlü bir yıldız vardı. Bu yıldızın adı Parıltı idi. Parıltı, yıldız tozundan yapılmış…
Uzak diyarlarda, yemyeşil çayırlarla kaplı, gökyüzü her zaman mavi olan bir krallık vardı. Bu krallığın ortasında, ışıl ışıl parlayan bir göl yer…
Bir zamanlar, uzak bir gezegende, teknolojik bir şehir olan Mekatronya’da yaşayan küçük bir robot vardı. Adı Lumo’ydu. Diğer robotlar gibi çelikten yapılmıştı,…
Bir zamanlar, Gümüşova Ormanı’nın en derin yerinde, çiçeklerin konuştuğu, kelebeklerin şarkı söylediği büyülü bir vadi varmış. Bu vadide, insanlarca hiç bilinmeyen, minicik…
Uzakların da ötesinde, Yıldıztepesi adında küçücük ama bir o kadar da renkli bir köy varmış. Bu köyün en büyük özelliği, her şeyin…