Göklerin en yükseğinde, pamuk gibi yumuşak bulutların arasında, her zaman neşeli bir bulut yaşardı. Adı Mutlu Bulut’tu. Küçük, tombul ve bembeyazdı. Onu gören herkes gülümsüyor, gökyüzünde süzüldüğünde çocuklar ellerini uzatarak ona dokunmaya çalışıyordu.
Bir gün Mutlu Bulut, rüzgârla birlikte süzülerek arkadaşlarıyla oyun oynuyordu. Birdenbire, aşağıdaki bir çocuğun üzgün olduğunu fark etti. Küçük bir kız, bahçesinde oturmuş, gökyüzüne bakıyordu. Gözlerinde hüzün vardı.
Mutlu Bulut kendi kendine söylendi:
“Bu kadar güzel bir günde neden üzgün olsun ki?”
Hemen aşağıya doğru süzüldü ve küçük kıza seslendi:
“Merhaba! Ben Mutlu Bulut. Neden bu kadar üzgünsün?”
Küçük kız başını kaldırıp şaşkınlıkla baktı.
“B-benimle konuşuyorsun!” dedi.
“Elbette konuşuyorum. Üzgün görünüyorsun. Yardım edebilir miyim?”
Küçük kız iç çekerek cevap verdi:
“Adım Ela. Bugün doğum günüm ama arkadaşlarım bana gelmedi. Kendimi yalnız hissediyorum.”
Mutlu Bulut, Ela’nın hislerini anladı. Birkaç saniye düşündü ve gülümsedi.
“Sana harika bir sürprizim var! Bekle burada!”
Sonra rüzgâra seslendi:
“Hey Rüzgâr, bana yardım eder misin? Ela için özel bir şey yapmalıyız!”
Rüzgâr, Mutlu Bulut’un bu isteğini kabul etti ve ona yardım etmek için hızla esti.
“Ne yapalım peki?” diye sordu Rüzgâr.
Mutlu Bulut neşeyle yanıtladı:
“Renkli bir yağmur yağdıralım! Gökkuşağı damlaları!”
Mutlu Bulut, gökyüzüne doğru yükseldi ve güneş ışınlarını içine çekti. Birkaç saniye sonra, pırıl pırıl gökkuşağı renklerinde damlalar yağmaya başladı. Bahçedeki çiçekler ışıldadı, havaya mis gibi bir koku yayıldı.
Ela şaşkınlıkla gözlerini açtı.
“Bu harika bir şey!” diye bağırdı.
Tam o sırada Ela’nın arkadaşları koşarak geldi.
“Ela! Gördün mü? Ne kadar güzel bir yağmur yağıyor! Bunu sen mi yaptın?” diye sordular.
Ela gülümseyerek başını iki yana salladı.
“Hayır! Mutlu Bulut yaptı!”
Arkadaşları başlarını kaldırıp gökyüzüne baktılar. Mutlu Bulut neşeyle süzülüp onlara selam verdi.
“Mutlu yıllar, Ela!” dedi kocaman bir gülümsemeyle.
Ela mutlulukla gözlerini kırpıştırdı ve arkadaşlarıyla birlikte yağmurun altında dans etmeye başladı.
O günden sonra, ne zaman biri üzülse, Mutlu Bulut hemen gökyüzünde belirir ve onları neşelendirecek sürprizler yapardı. Çünkü Mutlu Bulut, en büyük mutluluğun başkalarını mutlu etmek olduğunu öğrenmişti.
Ve gökyüzünde bir yerlerde, hâlâ mutluluk dağıtmak için süzülmeye devam ediyor…